Monday, April 17, 2006

Can't imagine all the pain I feel......

رضا رفت.....

روز بیست و ششم فروردین ماه سال هزار و سیصد و هشتاد و پنج راس ساعت سه بعد از ظهر دو نفر رو از دست دادیم.... رضا و پدر امیر علی....

دو ضربه .... دو شوک.....

و باز باور نکردن ها و اشک ها و شیون ها و درد ها و زبانی که از هر تسلایی عاجز می مونه.....

کوهی از اندوه رو دلت سنگینی می کنه و دنبال کلمه ها می گردی..... همشون تو سرت زنگ می زنن و به زبونت نمیان.... بعد تصویر پشت تصویر.... خاطره پشت خاطره... و بعد.... فکر می کنی و فکر می کنی و باز نبودن رو درک نمی کنی..... نمی پذیری که به همین راحتی میشه دیگه وجود نداشت....

من

فکر میکنم

که این مساله رو

هرگز درک نکنم

هرگز...........

17 comments:

Anonymous said...

...
........

Anonymous said...

از شنبه تا حالا فکر میکنم زندگی کوتاه تر از اونی هست که ما راجع بهش فکر می کنیم و لحظاتمون خیای عزیز تر از اونی که ما داریم باهاشون رفتار می کنیم

Anonymous said...

From the moment we're living, we die...

بايد هر لحظه رو زندگي كرد...
محكم باش.

Anonymous said...

سلام تسليت ميگم هر چي خاكشونه بقاي عمر شمت باشه.
من هم يه مطلب جديد زدم پس تو را من جشم در راهم ...

Iranian idiot said...

Oh Dear!
Oh Dear!
What Can I Say?

Anonymous said...

in faghat ine ke begam man hastam bahat

Anonymous said...

متاسفم :(

Shahrzad said...

!...!

Anonymous said...

سلام.خیلی متاسفم.تسلیت عزیزم...میدونم که حال و روز خوبی ندارین...ولی سعی کنین به خودتون مسلط باشین اتفاقی که برای همه ما میافته بو باید هر لحظه دم رو غنمیمت بشماریم و از لخظاتمون استفاده کنیم.امیدوارم که همیشه و در همه جا سالم و سلامت باشید...خوش باشید و موفق عزیز دلم...

Anonymous said...

آه ...بتور نكردني يه ..رسم زندگي در اين روزگار ....تسليت ميگم ....

Anonymous said...

رسم روزگار رو میبینی؟

تو میای و تولد من رو تبریک میگی
من باید مرگ عزیزت رو به تو تسلیت بگم

بعضی جاها این محکومیته حالمو به هم میزنه

Hani said...

salam,kheili jaleb bood,kheili,rasti mersi sar zadi,mamnonam

Anonymous said...

شبی جوونم
دوروزه که این خبر رو خوندم بارها اومدم تا واست کامنت بذارم ولی نمیدونم چی بگم که تسلی بده.متاسفم عزیزم. هر چند میدونم پذیرفتنش سخته ولی سعی کن آروم باشی.
به امید روزهای بهتر

Anonymous said...

dark kardan ham komaki nemikone akhe..

koooootah said...

سلام.یه جمله از بونویل برای اینکه همدردی منو بپذیری:امیدم به فراموشی است.تنها چیزی که میتونه تمام زندگی منو محو کنه

Anonymous said...

سلام. شانسی اینجاروپیداکردم .خداییش خیلی درد ناک بود پستت. حالم بد گرفته شد. آی صد فلان به این دنیا و زندگی. آدم جدی جدی اصلا میخواد نباشه.

Anonymous said...

می شه یه مطلب خوشحال کننده بنویسی دلم گرفت
شوخی کردم عالیه
این همه غصه مگه می شه عالی نباشه؟
http://pert.blogfa.com