چند وقت پيش

هیچکس برای مراسم تدفین احساساتم نیومد.... خودم تنها براشون دعا کردم.... حتی یه شاخه گل هم نداشتم... چه مراسمی...هیچی... برای حفظ آبرو هم که شده گریه کردم آخه تدفین بدون اشک دیگه خیلی ضایعست....بعد از اینکه دفنشون کردم بارون گرفت. بوی بارون با بوی احساسات مرده تازه خاک شده قاطی شد و حسابی اشکمو در آورد...
وقتی از مراسم برگشتم خالی بودم.... انگار یه چیزی کم بود.... بعد یادم افتاد که رفته بودم یه قسمت از وجودم و دفن کنم...
حالا که برگشته بودم خونه چقدر بزرگ به نظر می اومد....
.
.
.
وقتی مردم، خونم پاشید به همه جا ، به زمین ، به دیوار ، به آدما....
اونی که میگفت دوستم داشت خودشو کشید کنار که کفشاش خونی نشه....
.